Μυκηναϊκός πολιτισμός

Η ακρόπολη των Μυκηνών

 Στην Πελοπόννησο, στη βόρεια πλευρά του κάμπου του Άργους, βρίσκονται οι Μυ­κήνες.Σήμερα εκεί υπάρχουν μόνο ερείπια. Όμως, πριν από πολλά χρόνια, υπήρχε εκεί μια σπουδαία πόλη, που ήταν το μεγαλύτερο κέντρο του Μυκηναϊκού πολιτισμού.

Η ακρόπολη των Μυκηνών χτίστηκε πάνω σε ένα λόφο και ήταν περιτριγυρισμένη από γερά τείχη.

Ήταν τόσο μεγάλες οι πέτρες αυτών των τειχών, που οι άνθρωποι πί­στευαν ότι θα τα έφτιαξαν κύκλωπες. Γι' αυτό τα λένε μέχρι σήμερα κυκλώπεια τείχη.

Τη μεγάλη πύλη του τείχους στόλιζαν δυο πέτρινα λιοντάρια, που παραμένουν στη θέ­ση τους μέχρι σήμερα. Αυτή είναι η περίφημη πύλη των λεόντων.

Μέσα στην ακρόπολη βρισκόταν το ανάκτορο, όπου κατοικούσε ο βασιλιάς με την οικογένειά του. Στο ισόγειο του ανακτόρου υπήρχε μια μεγάλη αίθουσα, το μέγαρο. Εκεί ήταν ο θρόνος του βασιλιά.

Στο κέντρο της βρισκόταν μια στρογγυλή εστία, όπου έκαιγε η φωτιά. Εκεί ο βασιλιάς έκανε συμπόσια και διασκέδαζε με τους φίλους του. Δίπλα από το μέγαρο υπήρχαν πολλά δωμάτια και λουτρά για τη βασιλική οικο­γένεια. Οι τοίχοι του ανακτόρου ήταν στολισμένοι με όμορφες τοιχογραφίες που πα­ρίσταναν πολεμικές σκηνές και σκηνές κυνηγιού.

Τοιχογραφία Μυκηναίας - Ακρόπολη Μυκηνών

Η προσωπίδα του Αγαμνέμονα

Μυκήνες, κάτω ακρόπολη.
Ο "Κρατήρας των πολεμιστών" 13ος αιώνας π.Χ. 

Μέσα στην ακρόπολη υπήρχαν και αποθήκες, εργαστήρια, θησαυροφυλάκια, σπί­τια για τους φρουρούς, τους αξιωματούχους και τους τεχνίτες, υπόγειες δεξαμενές νερού και το ιερό των θεών.Η πόλη των Μυκηνών, όπου ζούσε ο λαός, ήταν χτισμένη γύρω από την ακρόπολη. Οι κάτοικοι όμως, όταν πλησίαζαν εχθροί, έμπαιναν όλοι μέσα στην ακρόπολη για προστασία.

Πηγή:Ηλίας Ηλιάδης

Ο Καραγκιόζης φούρναρης

Το πιο γλυκό ψωμί

Το όργωμα και η σπορά του χωραφιού

Ο θερισμός

Το αλώνισμα των σιτηρών

Το λίχνισμα των σιτηρών

Για να δεις εργαλεία εκείνης της εποχής κάνε κλικ εδώ.

Για να διαβάσεις περισσότερα για τις παραπάνω εργασίες κάνε κλικ εδώ.

Χρόνια πολλά, μανούλα!

Μινωικός πολιτισμός Επανάληψη

Μινωικός πολιτισμός

Παζλ

Ταίριαξε τις τοιχογραφίες

Η τέχνη των Μινωιτών

Οι Μινωίτες ήταν σπουδαίοι αγγειοπλάστες. Με τη βοήθεια του τροχού κατασκεύαζαν πήλινα αγγεία σε πολλά σχήµατα και µεγέθη και τα διακοσµούσαν µε πολλά σχέδια και χρώµατα. Ζωγράφιζαν σχέδια παρµένα από τη φύση, όπως: λουλούδια, φύλλα, ζώα, ψάρια, κοχύλια, αστερίες κ.ά.

  

        

Στη µινωική Κρήτη αναπτύχθηκε και η τέχνη των σφραγίδων. Οι Μινωίτες έµποροι, όταν έκλειναν µια συµφωνία, χρησιµοποιούσαν σφραγίδες για να υπογράφουν. Οι τεχνίτες που τις έφτιαχναν γυάλιζαν πολύτιµες πέτρες και πάνω τους χάραζαν διάφορα σχήµατα. Καµιά σφραγίδα δεν ήταν ίδια µε την άλλη. 

Χρυσά δαχτυλίδια με παραστάσεις τελετουργικών χορών και επιφάνειας της Θεάς.

Περιδέραιο με χρυσό και πέτρες σαρδίου

Οι μέλισσες των Μαλίων

Πολλοί Μινωίτες φορούσαν τις σφραγίδες τους σαν δαχτυλίδια. Υπήρχαν επίσης εργαστήρια χρυσοχοΐας, όπου οι χρυσοχόοι κατασκεύαζαν χρυσές σφραγίδες και υπέροχα κοσµήµατα, όπως βραχιόλια, δαχτυλίδια, σκουλαρίκια κ.ά. Οι Μινωίτες όµως ήταν και σπουδαίοι ζωγράφοι. Ζωγράφιζαν θαυµάσιες τοιχογραφίες στους τοίχους των σπιτιών τους. Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν στο ανάκτορο της Κνωσού, αλλά και σε άλλα αρχοντικά, τοιχογραφίες πολύ µεγάλης τέχνης.

Σκηνή θυσίας - ιέρειες μαζεύουν το αίμα του θύματος - ταύρου και ιερείς μεταφέρουν προσφορές

Πέρδικες

Η αίθουσα του θρόνου (Κνωσσός)

Ο επονομαζόμενος "πρίγκηπας της Κνωσσού"

Τρεις κυρίες μινωίτισσες

Μινωίτισσα γνωστή ως "Παριζιάνα"

Ιέρεια σε σκηνή θυσίας  

Τα θέµατα των τοιχογραφιών οι Μινωίτες τα έπαιρναν από τη φύση και από τις θρησκευτικές τελετές. Ζωγράφιζαν κρίνα, πουλιά, ζώα, δελφίνια, πρίγκιπες και αρχόντισσες, αλλά και ιέρειες, ταύρους, ακροβάτες κλπ. Ο χαρούµενος πολιτισµός των Μινωιτών κράτησε πάνω από 1.500 χρόνια.

Έγινε όµως η έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας και τα τεράστια κύµατα που σηκώθηκαν έφτασαν ως τις ακτές της Κρήτης και κατέστρεψαν τα πλούσια ανάκτορα.

Το ηφαίστειο της Θήρας

Έτσι, η δύναµη της Κρήτης µειώθηκε και την κατέλαβαν οι Μυκηναίοι.

Πηγή:Ηλίας Ηλιάδης

Η θρησκεία και η γραφή των Μινωιτών

Στη µινωική Κρήτη οι άνθρωποι λάτρευαν τη Μεγάλη Θεά. Την έλεγαν και Μεγάλη Μητέρα και ήταν η θεά της φύσης.Αυτή έκανε τη γη να βλαστάνει κι έδινε τη ζωή στα φυτά, στα ζώα και στους ανθρώπους. Αυτή πίστευαν ότι έφερνε τη βροχή, τον αέρα, το φως και το σκοτάδι.

Το χρυσό δαχτυλίδι που δείχνει μια θεά και το χορό των προσκυνητών τη.ς

Σφραγίδες που παριστάνουν ιερείς με το μακρύ χαρακτηριστικό ένδυμά τους. 

Τη λάτρευαν σε µικρά ιερά µέσα στα ανάκτορα αλλά και σε σπήλαια και σε κορφές βουνών ή λόφων. Της πρόσφεραν µικρά αγαλµατάκια ανθρώπων ή ζώων, διπλούς πελέκεις και καρπούς της γης, για να την ευχαριστήσουν που έκανε τη γη να καρπίσει.

Την παρίσταναν σαν γυναίκα να κρατά στα χέρια της φίδια, στους ώµους της περιστέρια και να κάθεται ανάµεσα σε ζώα. Για χάρη της έκαναν γιορτές όπου χόρευαν κι έκαναν αθλήµατα. Την άνοιξη γιόρταζαν τη µεγαλύτερη γιορτή τους, τα ταυροκαθάψια.

Αγόρια - με σκούρο χρώμα στην επιδερμίδα και κορίτσια - με λευκό χρώμα. Το αγόρι - αθλητής αφού έπιασε τον ταύρο από τα κέρατα, τινάζεται με άλμα πάνω από τον ταύρο για να βρεθεί όρθιος πίσω από αυτόν.


Σκίτσο από τον ίδιο τον ανασκαφέα της Κνωσού, Σερ Αρθουρ Εβανς, με πιθανές κινήσεις των αλτών κατά τη διάρκεια του αγωνίσματος με τον ταύρο.


Σχεδιαστική αναπαράσταση οι φάσεις των ακροβασιών



Άλμα Ισπανού Recortador και αθλητή σε Course Landaise, αντίστοιχα

Σ’ αυτή τη γιορτή νέοι και νέες έκαναν ακροβατικές ασκήσεις πάνω σε αγριεµένους ταύρους.

Τα σημάδια από τους διπλούς πέλεκεις στους κίονες, Μάλια

διπλά κέρατα ταύρου (ιερού ζώου)

διπλοί πελέκεις

Οι Μινωίτες λάτρευαν τους ταύρους, γιατί συµβόλιζαν την ορµή και τη δύναµη της ζωής.

Κεφαλή ταύρου

Σύµβολα της θρησκείας τους ήταν τα ιερά κέρατα του ταύρου και ο διπλός πέλεκυς. Οι Μινωίτες ήταν οι πρώτοι από τους κατοίκους της Ελλάδας που χρησιµοποίησαν τη γραφή. Για να γράψουν µια λέξη σχεδίαζαν εικόνες ζώων, φυτών, πλοίων, αγγείων κλπ. Η πρώτη αυτή γραφή λέγεται ιερογλυφική. Στη Φαιστό οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ένα δίσκο γραµµένο µε ιερογλυφική γραφή.

Σε ιερογλυφική γραφή ο πήλινος δίσκος της Φαιστού (και οι δύο όψεις του) 

 Σχεδιαστική αναπαράσταση της μιας όψης

Κανείς µέχρι τώρα δεν κατάφερε να τον διαβάσει. Λένε ότι πάνω του είναι γραµµένος ένας θρησκευτικός ύµνος. Στο δίσκο της Φαιστού τα σχήµατα έχουν γραφτεί µε σφραγίδες. Είναι το πιο παλιό δείγµα τυπογραφίας.

Πήλινη πινακίδα με γραμμική Α'

Αργότερα οι Μινωίτες ανακάλυψαν µια πιο απλή γραφή, που ονοµάστηκε Γραµµική Α΄.

Πηγή: Ηλίας Ηλιάδης

Η καθημερινή ζωή των Μινωιτών

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΜΙΝΩΙΤΩΝ

View more presentations or Upload your own.

Το ανάκτορο της Κνωσσού

Η περίφημη τοιχογραφία με τις Γαλάζιες Κυρίες, όπως ονομάστηκαν, 
από το ανάκτορο της Κνωσού, έργο του 1600 π.Χ. περίπου.

Στη µινωική Κρήτη υπήρχαν πολλές πόλεις. Οι µεγαλύτερες ήταν η Κνωσός, η Φαιστός, τα Μάλια και η Ζάκρος. Σε όλες αυτές τις πόλεις υπήρχαν µεγάλα ανάκτορα.Όµως το µεγαλύτερο και πιο λαµπρό ανάκτορο ήταν της Κνωσού.

Σύµφωνα µε την παράδοση ήταν έργο του µυθικού Αθηναίου αρχιτέκτονα Δαίδαλου. Έµοιαζε µε µικρή πολιτεία. Ήταν τεράστιο και κτισµένο γύρω από µια πολύ µεγάλη αυλή. 

Δείτε την εικονική ανακατασκευή του παλατιού  3D (διάρκεια 1.34'')

 Είχε πολλά κτίρια µε τέσσερις και πέντε ορόφους και χίλια πεντακόσια δωµάτια. Είχε απέραντους διαδρόµους, σκάλες, µεγάλες αποθήκες κι αµέτρητα εργαστήρια. Ήταν πολύπλοκο, πραγµατικός λαβύρινθος.





 
το ανάκτορο υπήρχαν και πολλά ιερά, στολισµένα µε πέτρινα κέρατα ταύρου και διπλούς πελέκεις που ήταν τα σύµβολα της µινωικής Κρήτης. Υπήρχε υδραγωγείο, που έφερνε νερό στα ανάκτορα από µακριά και σύστηµα αποχέτευσης.

 
Τα δωµάτια είχαν βεράντες και οι τοίχοι τους ήταν στολισµένοι µε θαυµάσιες τοιχογραφίες, που απεικόνιζαν λουλούδια και πουλιά, ψάρια, δελφίνια, πρίγκιπες και αρχόντισσες. Ένα από τα οµορφότερα δωµάτια του ανακτόρου ήταν η αίθουσα του θρόνου.
 

Στο ανάκτορο ζούσε ο βασιλιάς µε την οικογένειά του κι άλλα πεντακόσια άτοµα: ιερείς, υπηρέτες, αποθηκάριοι, καλλιτέχνες και τεχνίτες.

Στις τεράστιες αποθήκες του ανακτόρου, µέσα σε ψηλά αγγεία, αποθήκευαν δηµητριακά, µέλι, λάδι, κρασί, όσπρια και άλλα γεωργικά προϊόντα.
 Στα εργαστήρια αµέτρητοι τεχνίτες εργάζονταν καθηµερινά κι έφτιαχναν αγγεία, κοσµήµατα, υφάσµατα, εργαλεία.
 

Όλων αυτών αρχηγός ήταν ο βασιλιάς. Αυτός κανόνιζε ποια προϊόντα έπρεπε να πουληθούν και τι θα έφερναν τα εµπορικά καράβια από τις άλλες χώρες.
Πηγή: Ηλίας Ηλιάδης